Βιταμίνη B2 (ριβοφλαβίνη), Το σώμα χρειάζεται τη βιταμίνη B2 για να είναι σε θέση να μετατρέψει την πρωτεΐνη, το λίπος και τους υδατάνθρακες των τροφίμων σε γλυκόζη έτσι ώστε τα κύτταρα να μπορούν να τη χρησιμοποιήσουν για την ενέργεια. Η βιταμίνη Β2 ή ριβοφλαβίνη είναι απαραίτητη για την παραγωγή αντισωμάτων στον οργανισμό, την παραγωγή των ερυθρών αιμοσφαιρίων, την διατήρηση σε καλή κατάσταση των ματιών και του δέρματος. Η βιταμίνη Β2 συνισφέρει στην αναγέννηση της γλουταθειόνης η οποία είναι ένας από τους κυριότερους αντιοξειδωτικούς παράγοντες.
Για παράδειγμα, συμμετέχει στην οξείδωση της γλυκόζης, συγκεκριμένων αμινοξέων και λιπαρών οξέων, στη μετατροπή της πυριδοξίνης (Β6) στο ενεργό της συνένζυμο, στη μετατροπή της τρυπτοφάνης σε νιασίνη, καθώς και σε αντιδράσεις που λαμβάνουν χώρα κατά τα διάφορα στάδια του κύκλου του Krebs. Η ριβοφλαβίνη παίζει το ρόλο αντιοξειδωτικού αλλά, προφανώς, και στη διατήρηση της ακεραιότητας των ερυθροκυττάρων. Η βιταμίνη Β2 είναι σημαντική στη συντήρηση πολλών ιστών του σώματος, είναι αναγκαία για την διατήρηση της καλής κατάστασης των οφθαλμών καθώς σε έλλειψή της παρατηρείται κνησμός και κάψιμο στα μάτια, ευαισθησία στο φως και πονοκέφαλος. Μελέτες δείχνουν ότι έχει ευεργετική επίδραση στον καταράκτη.
Που βρίσκεται. Η βιταμίνη Β2 ευρίσκεται σε πολλές φυτικές και ζωικές τροφές όπως τα γαλακτομικά προιόντα τα αυγά, τα πουλερικά , το κρέας, τα ψάρια, τα σπαράγγια η μαγιά, τα πράσινα και πλατύφυλλα λαχανικά.
Συνιστώμενη ημερήσια πρόσληψη. Η περιεκτικότητα σε ριβοφλαβίνη των τροφίμων ή των συμπληρωμάτων εκφράζεται σε χιλιοστόγραμμα (mg). Οι ενήλικοι χρειάζονται μεταξύ 1.3 και 2 mg της ριβοφλαβίνης ανά ημέρα.
Αποθήκευση. Αν και η ριβοφλαβίνη αποθηκεύεται σε μικρές ποσότητες στο συκώτι και τα νεφρά, τα αποθέματα στο σώμα μειώνται εύκολα.
Απώλεια – καταστροφή. Η ριβοφλαβίνη είναι αξιοσηµείωτα σταθερή κατά τη διάρκεια επεξεργασίας η οποία περιλαµβάνει θέρµανση, όπως στην κονσερβοποίηση, αφυδάτωση, εξάτµιση και παστερίωση. Ο βρασµός οδηγεί σε διασπορά της βιταµίνης στο νερό, το οποίο µπορεί να αξιοποιηθεί σε σούπες και σάλτσες. Αξιόλογες απώλειες υπάρχουν εάν το φαγητό εκτεθεί στο φως. Έκθεση του γάλακτος σε γυάλινα µπουκάλια έχει ως αποτέλεσµα απώλεια ριβοφλαβίνης. Η ζωικής προέλευσης ροβοφλαβίνη απορροφάται καλύτερα και εποµένως είναι περισσότερο διαθέσιµη από εκείνη που προέρχεται από φυτικές πηγές.
Απέκκριση. Η Β2 απεκκρίνεται κυρίως από τα ούρα (κυρίως µε τη µορφή των µεταβολιτών της, ενώ το υπόλοιπο ποσό απεκκρίνεται αναλλοίωτο). Επίσης, µπορεί να διαπερνά τον πλακούντα και να απεκκρίνεται και µέσω του µητρικού γάλακτος.
Συμπτώματα έλλειψης. Μεµονωµένη έλλειψη ριβοφλαβίνης, ανεξάρτητα από ελλείψεις άλλων βιταµινών του συµπλέγµατος Β, είναι σπάνια. Τα πρώτα συµπτώµατα περιλαµβάνουν πόνο στο στόµα και το λαιµό, κνησµό και ερεθισµό των µατιών καθώς και προβλήµατα στη συµπεριφορά του ατόµου. Προχωρηµένη έλλειψη µπορεί να οδηγήσει σε χείλωση, σε γωνιώδη στοµατίτιδα, γλωσσίτιδα, αγγείωση του κερατοειδούς, σµηγµατοροική δερµατίτιδα (στο πρόσωπο, στον κορµό και στα άκρα), νορµοχρωµική.νορµοκυτταρική αναιµία, λευκοπενία και θροµβοκυττοπενία. Έλλειψη βιταμίνης Β2 μπορεί να παρουσιαστεί σε γυναίκες κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και της γαλουχίας.
Συμπτώματα υπερβολικής λήψης. Δεν υπάρχουν συμπτώματα δηλητηρίασης από βιταμίνη Β2. Το μόνο που θα μπορούσαν να προκαλέσουν οι μεγάλες δόσεις είναι μια αίσθηση καψίματος και κνησμού στο δέρμα.
Θεραπευτικές χρήσεις. Δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία που να συνιστούν τη χρήση της ριβοφλαβίνης, άνω των φυσιολογικών δόσεων, εκτός από την περίπτωση που έχει παρουσιαστεί έλλειψή της. Υπάρχουν κάποιες µαρτυρίες, ότι υψηλότερες δόσεις µπορεί να είναι χρήσιµες στην ηµικρανία και στην γαλακτική οξέωση που προκαλείται από την αντιρετροϊκή θεραπεία. Η ριβοφλαβίνη µπορεί να βοηθήσει στη θεραπεία της ακµής, των στοµατικών ελκών και των µυϊκών κραµπών. Προς το παρόν δεν υπάρχουν πειστικές µαρτυρίες, που να υποστηρίζουν τη χρήση της κατά του καρκίνου. Συµπληρώµατα ίσως να χρειάζονται σε περιπτώσεις αυστηρά χορτοφάγων (που δεν καταναλώνουν γάλα ή γαλακτοκοµικά προϊόντα).