Οζον «διά πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν»… Οι θαυματουργές μηχανές οζονοθεραπείας, που προβάλλονται ως ιδιαίτερα αποτελεσματικές στην αντιμετώπιση μεγάλου φάσματος ασθενειών μέσω των τηλεοπτικών διαφημίσεων, έχουν σπάσει ρεκόρ πωλήσεων.
Ανυποψίαστοι οι πολίτες από τα πολλά δεινά που υφίστανται αγοράζουν το «ανακουφιστικό» όζον, παρότι που τον Αύγουστο ο Εθνικός Οργανισμός Φαρμάκων απαγόρευσε τη διαφημιστική του καμπάνια!
Την ίδια εποχή και η Γενική Γραμματεία Καταναλωτή συστήνει να μην χρησιμοποιούνται οι συσκευές όζοντος, μέχρι να γνωμοδοτήσει το Κεντρικό Συμβούλιο Υγείας (ΚΕΣΥ).
Και το ΚΕΣΥ γνωμοδότησε ότι οι οζονοθεραπείες είναι «δραστηριότητες εμπορικού χαρακτήρα». Συγκεκριμένα ο πρόεδρος Α. Σερέτης αναφέρει στην «Κ.Ε.»: «Υστερα από εμπεριστατωμένη μελέτη της βιβλιογραφίας η οζονοθεραπεία δεν τεκμηριώνεται ως θεραπεία για κανένα νόσημα. Επομένως αφού δεν υπάρχει καμία επιστημονική τεκμηρίωση, θεωρείται ότι παραβαίνει βασικές αρχές ιατρικής δεοντολογίας και εμπλέκεται με δραστηριότητες εμπορικού χαρακτήρα».
Ο ΕΟΦ με επιστολή του στην «Κ.Ε.» ενημερώνει ότι έχει ξεκινήσει ελέγχους σε εταιρείες που διακινούν συσκευές όζοντος, οι οποίοι βρίσκονται σε εξέλιξη και παρακολουθεί ανά περίπτωση την εφαρμογή της απόφασης απαγόρευσης διαφήμισης. Σε περίπτωση διαπίστωσης μη συμμόρφωσης θα εισηγηθεί την επιβολή κυρώσεων. Σε ό,τι αφορά τη χρήση του όζοντος στην απολύμανση νερού, το θέμα εξετάζεται με τις συναρμόδιες υπηρεσίες.
Παρά τις απαγορεύσεις, οι πολίτες παραμένουν πιασμένοι στο «δόκανο», αφού τα τηλεοπτικά σποτ συνεχίζουν να προβάλλουν καθημερινά τις θεραπευτικές ιδιότητες του όζοντος.
Οι υποστηρικτές της «οζονο-θεότητας» ευαγγελίζονται, ότι καλύπτονται όλες οι παθήσεις: ακμή, μυκητιάσεις, ψωριάσεις, κυτταρίτιδα, παχυσαρκία, πόνος, αναγέννηση κυττάρων, χρόνιες λοιμώξεις ουροποιητικού – πεπτικού συστήματος, δυσκοιλιότητα, γαστρίτιδα, χρόνια νεφρική ανεπάρκεια, ηπατίτιδα, βρογχικό άσθμα, νεοπλασματική νόσος, υπερχοληστεριναιμία, ημικρανίες, φλεβική ανεπάρκεια, ωμοαυχενικό σύνδρομο, δισκοπάθειες.
Συναντήσαμε στα Πατήσια την Ελένη Κουρή, η οποία έχοντας προβλήματα με ημικρανίες αγόρασε τη συσκευή όζοντος: «Στην αρχή ένιωθα καλύτερα, προφανώς είχα αυθυποβολή. Υστερα από τρεις ημέρες υπέφερα το ίδιο. Στην ουσία πέταξα τα χρήματά μου. Αναρωτιέμαι γιατί δεν επεμβαίνει ο εισαγγελέας; Αφήνουν αυτούς να θησαυρίζουν και εμάς να πέφτουμε θύματα του οζονο-τσαρλατανισμού;»
Ο πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Οξυγονο-οζονοθεραπείας Ε. Ηλιάκης αναφέρει ότι η αποτελεσματικότητα της χρήσεως μικρών συσκευών εμπορίου δεν είναι αποδεδειγμένη στη θεραπεία παθήσεων, αλλά έχουν ένδειξη για αποστείρωση υδάτων. Εν τούτοις παρά την απαγόρευση του ΚΕΣΥ ισχυρίζεται: «Η χρήση του “ιατρικού όζοντος” είναι αποδεδειγμένα θεραπευτική. Εδώ και δεκαετίες εφαρμόζεται σε Κίνα, Ινδία, Γερμανία, Αυστρία, Ισπανία. Το “ιατρικό όζον” στηρίζεται απόλυτα στην επιστημονική βιβλιογραφία. Είναι άξιον απορίας, πώς άλλες χώρες, με τελευταία την Ισπανία, έχουν άδεια χρήσης οξυγονο-οζονοθεραπείας από το αντίστοιχο ΚΕΣΥ, ενώ το δικό μας κρίνει ότι παραβαίνει την ιατρική δεοντολογία».
Ο Χρήστος Γεωργίου, καθηγητής Βιοχημείας στο Πανεπιστήμιο Πατρών, μας εξηγεί: «Το όζον είναι καρκινογόνο αέριο καθώς καταστρέφει DNA, έντερα, αρτηρίες, πνεύμονες και γι’ αυτό έχουν καθιερωθεί από την FDA των ΗΠΑ (αντίστοιχο ΕΟΦ) πολύ χαμηλά όρια επικινδυνότητας (50 ppb ή μέρη ποσότητας όζοντος στο δισεκατομμύριο ποσότητας αέρα). Η τοξικότητα του όζοντος είναι επιστημονικά γνωστή για τουλάχιστον 35 χρόνια, και οφείλεται στις ελεύθερες ρίζες υδροξυλίου (άκρως τοξική χημική ουσία) και το υπεροξείδιο του υδρογόνου (οξυζενέ), στα οποία διασπάται μόλις διαλυθεί στο νερό και περάσει στα υγρά του σώματός μας (αίμα, γαστρικό υγρό). Δηλαδή, αντί να θεραπεύει ασθένειες, όπως διαφημίζεται, τις προκαλεί. Ο ανθρώπινος οργανισμός οξυγονώνεται φυσιολογικά με το οξυγόνο του ατμοσφαιρικού αέρα. Κάθε άλλος τρόπος είναι επικίνδυνος για την υγεία, εκτός κι αν ο άνθρωπος είχε… βράγχια».
Συνεχίζοντας αναφέρει ότι τα διάφορα «θεραπευτικά» κέντρα Ελλάδας και εξωτερικού παραπλανούν το κοινό, ισχυριζόμενα ότι χρησιμοποιούν «ιατρικό όζον» (ακόμη και στο αίμα με αυτομετάγγιση), καθώς και οι καλύτερες εμπορικές συσκευές δεν δημιουργούν όζον σε μεγάλες ποσότητες. Ενδεικτικά, για την απολύμανση του πόσιμου νερού απαιτείται η έκθεσή του επί δύο ώρες σε πολύ μεγάλη ποσότητα όζοντος (1200 ppm). Παρ’ όλα αυτά, το όζον προβάλλεται ως θεραπευτικό σε πολύ μικρότερες ποσότητες (40-100 ppm), οι οποίες εξακολουθούν να είναι 1.000 φορές πάνω από το όριο επικινδυνότητας για το άνθρωπο. Πέρα από το ότι το όζον δεν είναι θεραπευτικό, οι διαφημιζόμενες συσκευές δεν το παράγουν στις ποσότητες που δηλώνονται, γιατί αποτελούνται από πλαστικά μέρη, που το καταστρέφουν και είναι αναποτελεσματικές στη διάλυσή του στο νερό (δημιουργώντας μεγάλες φυσαλίδες για εντυπωσιασμό).
Η Υπηρεσία Περιβάλλοντος των ΗΠΑ (ΕΡΑ) προειδοποιεί ότι όταν το όζον εισπνέεται μπορεί να βλάψει τους πνεύμονες, να επιδεινώσει χρόνιες αναπνευστικές παθήσεις, όπως το άσθμα και να θέσει σε κίνδυνο την ικανότητα του οργανισμού να καταπολεμήσει τις λοιμώξεις του αναπνευστικού.
Από το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, τον καθηγητή Διαχείρισης Υδατικών Πόρων Χ. Καραβίτη και την ανασκόπηση της επιστημονικής βιβλιογραφίας μαθαίνουμε ότι, λόγω της έντονης οξειδωτικής δράσης του, το όζον παράγεται πάντοτε επί τόπου και δεν αποτελεί διακινούμενο χημικό αντιδραστήριο. Στο εμπόριο διατίθενται φθηνές συσκευές παραγωγής όζοντος σε χαμηλές συγκεντρώσεις, που συχνά διαφημίζονται για εμπορικούς λόγους ως «θαυματουργές» για την υγεία. Απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή κατά τη χρήση τους λόγω της ισχυρής οξειδωτικής δράσης του όζοντος.
Συγκεκριμένα τονίζεται: «Στη διαχείριση υδατικών πόρων το όζον χρησιμοποιείται κυρίως σε βιομηχανικές μονάδες καθαρισμού ύδατος ή επεξεργασίας λυμάτων. Μεγάλη προσοχή πρέπει να δίνεται όταν το όζον χρησιμοποιείται ως απολυμαντής πόσιμου νερού, ιδιαίτερα στις παραθαλάσσιες περιοχές και τα νησιά, όπου οι κύριοι υδατικοί πόροι είναι τα υπόγεια νερά, που έχουν υποστεί συνήθως υφαλμύρωση. Τα φυσικά βρωμιούχα ιόντα, που περιέχονται σε αυτά τα νερά, μετασχηματίζονται με την χρήση όζοντος σε βρωμικά, και θεωρούνται “ύποπτοι καρκινογόνοι παράγοντες”. Η διαδικασία πρέπει να ελέγχεται συνεχώς, όσο πιο πολύ όζον διαβιβάζουμε τόσο πιο πολλά βρωμικά παράγονται. Διάφοροι πωλητές των συσκευών παραγωγής όζοντος μπορεί συχνά να περιγράφουν το όζον ως “ενεργό οξυγόνο” – “καθαρού αέρα” υποδηλώνοντας ότι το όζον είναι ένα υγιές είδος οξυγόνου. Ωστόσο είναι ένα τοξικό αέριο με εντελώς διαφορετικές χημικές και τοξικολογικές ιδιότητες από το οξυγόνο».
*Οι επιστημονικές απόψεις αλληλοσυγκρούονται και οι πολίτες αγανακτούν, από το Εθνικό Σύστημα Υγείας και το αλαλούμ από τις διαφημίσεις, που προβάλουν το όζον ως πανάκεια για τα προβλήματά τους! Το Κεντρικό Συμβούλιο Υγείας γνωμοδότησε στις 2 Αυγούστου ότι το όζον δεν θεραπεύει, αντίθετα κάποιοι κερδοσκοπούν. Ο ΕΟΦ διαβεβαιώνει ότι έχει αρχίσει ελέγχους για να αποφασίσει για κυρώσεις.
Πηγή : http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=18/09/2011&id=310636